Halo!

Sorry dat ook deze blog weer zo lang op zich liet wachten… Maar naar mate ik het steeds verder uitstelde kreeg ik er ook steeds minder zin in haha… Maar daar heb ik me vandaag maar overheen gezet en daarom schrijf ik nu mijn Bali blogje. Dus we vliegen even terug naar 26 december vorig jaar (haha dat klinkt gek).

Mijn vlucht naar Bali toe ging wel oké. Zat naast twee jonge ouders met een baby (ja…), en had onderweg ook nog hele erge turbulentie, en als je dan in je eentje op zo’n vlucht zit dan ben je wel even bang ja, maar ik heb alles gelukkig goed overleefd!
In Denpasar aangekomen moest ik nog een aardig tijdje in de rij wachten bij immigratie. Gelukkig hadden ze wifi en kon ik ook aan mama en Jan laten weten dat ik er al bijna was! Weer zo’n één of twee uur verder kwam ik eindelijk de schuifdeuren door en stonden ze daar op me te wachten! Het was heel raar maar vooral heerlijk om ze weer te zien! We moesten nog ruim een uur in de taxi zitten en het is geen seconde stil geweest, zoveel hadden we elkaar bij te praten! En ondanks dat het al laat was, en we al in ons hotelletje waren aangekomen, waren we nog steeds niet uitgepraat maar op een gegeven moment moesten we wel naar bed. En op mijn bed lagen nog twee welkomst cadeautjes te wachten! De supermooie sjaal van Kirsty Nagel en van oma had ik het luchtje Chloe gekregen (nog bedankt lieve oma! Hij is heerlijk).
Verder ga ik niet van dag tot dag alles opschrijven, maar geef ik jullie wel een vrij globale samenvatting. Ik was op donderdagavond aangekomen en op vrijdagavond de volgende week zou ik weer terugvliegen. In dat weekje zijn we in twee plaatsjes verbleven, in Candidasa en in Legian. Die eerste was een wat rustiger plaatsje. Het bestond (voor zover ik heb gezien dan) uit één lange soort straat en dan vrijwel aan de zee. Daarin waren veel lekkere en leuke restaurantjes, spa’s (oeeh massages, pedi- en manicures!) en een paar schattige winkeltjes. We zaten met het hotelletje echt pal aan de zee, wat ’s avonds een supermooie zonsondergang gaf.



Ook was het heerlijk met ’s ochtends ontbijten, met het geluid van de zee en een fris briesje. De eerste dag zijn we ook gelijk op pad gegaan met een bootje en wezen snorkelen! Dat was echt supertof. Eerst een half uurtje ongeveer in het bootje langs de kust, naar een soort baai. Daar legden we aan en toen mochten we het water in. En ik moet zeggen dat ik onder andere op deze dag heel goed bezig was met mijn oceaan-angst overwinnen. Bovendien als je naar het koraal zwom was het niet heel diep. Wel heb ik mijn ogen uitgekeken, het waren niet de meest exotische vissen, maar het water was heel helder en toch was het heel bijzonder.



Ook ben ik met mama in Candidasa nog naar een strandje geweest, waar we heen werden gebracht door een chauffeur uit onze straat. Het was nog een hele route, en onderweg stopte hij bij een soort apentempel waar we de aapjes nootjes konden geven, wat heel hilarisch was. Ze gristen bij mij gewoon dat hele zakje uit mijn handen haha. Ook het weggetje naar het strand was nogal hobbel de bobbel maar het was het zeker waard. Een heel rustig, kalm, wit strand hadden we als resultaat. Er stonden een aantal bedjes en een paar restaurantje en winkeltjes van houten hutjes maar toch was het prachtig. Hier hebben we lekker de hele dag doorgebracht en zelfs nog een massage en manicure gehad!

Verder die week hadden we nog een dagje gepland naar een marktje en watertempel, en toen ongeveer precies halverwege was het tijd om naar het andere plaatsje te gaan. Dit was Legian, en ligt vlak naast Kuta, wat een heel bekende backpackersplaats is. In Legian waren we ook al eerder geweest, toen we 6 (7?) jaar geleden ook al in Indonesië waren, dus af en toe herkende ik wel wat. Hier zaten we echt in het meest mooie appartement ever. Dat was ook op zo’n 10 minuutjes lopen van het strand, wat echt een gigantisch lang uitgestrekt, maar supermooi strand is. Hier heb ik uiteraard ook weer gesurft, wat heel relaxt was aangezien de golven echt perfect waren hier. Ook was het zo uitgestrekt allemaal dat je andere surfers bijna niet in de weg zat.

Verder hebben we het heel rustig aan gedaan hier, dagje strand, dagje dorpje inlopen, etc. Op oud & nieuw had ik dus overdag in het water gelegen op m’n board, en ’s avonds gingen we ergens lekker uitgebreid eten en drinken. Rond een uur of 11/half 12 gingen we een beetje het dorpje inlopen richting het strand, en we waren niet de enige haha. Het jammere was dat het wel hele tijd een beetje aan het miezeren was. Op het strand hebben we naar het vuurwerk gekeken, wat best spectaculair was. Alleen was het verschil niet heel groot, tussen het vuurwerk om 12 uur en het vuurwerk van de hele dag, aangezien ze daar niet echt strenge regels hebben denk ik. Toen we het wel weer een beetje gezien hebben, gingen we lekker naar huis want de regen maakte het er niet veel beter op haha.



En voor we het wisten was het alweer vrijdag! Jan vertrok vroeg in de morgen alweer terug naar de Filipijnen, mama vloog rond 4 weer naar Nederland en mijn vliegtuig vertrok pas ’s avonds rond 9… Toch besloten mama en ik samen naar het vliegveld te gaan zodat ik deze keer haar kon uitzwaaien haha. We hebben samen nog even een drankje gedaan en toen was het voor haar tijd om te gaan. Natuurlijk viel dit 2^eafscheid ook zwaar, maar ik hield de quote ‘don’t be sad that it’s over, but be glad that it happened’in mijn achterhoofd, en toen kon ik alleen maar glimlachen.
Helaas had ik het vliegveld een beetje verkeerd ingeschat, want ik had wel heel zoet van mama allemaal centjes toegestopt gekregen, maar aangezien ik 6 uur te vroeg was kon ik natuurlijk nog niet inchecken, en de faciliteiten in het gebied vóór het inchecken waren ook niet denderend. Dus het enige wat ik kon was op een bankje zitten en naar de borden staren wanneer mijn vlucht erop zou komen te staan. Gelukkig had ik wel een boek op de iPad, en (af en toe) ook wifi dus ik heb het volgehouden. Maar ondanks dat ik zo belachelijk vroeg was, stond er alsnog een hele rij bij het inchecken toen dat eindelijk kon. Hmm had ik toch iets fout gedaan. Gelukkig heb ik uiteindelijk toch een groot deel van mijn centjes kunnen uitgeven, aangezien ik zo’n 150% meer moest betalen om het land uit te gaan dan we dachten. Nou dat scheelt dan weer.
Terugvlucht ging goed! Ik zat heel toevallig naast een leuke Aussie naast wie ik ook de hele tijd in de rij had gestaan (toen geen woord gewisseld, maar toen we naast elkaar zaten was het toch wel heel toevallig) dus nog beetje kunnen kletsen ook. Maar vooral geprobeerd (geprobeerd ja) om te slapen, want we vlogen door de nacht heen, en zou op 4 januari rond 5/6 uur ’s ochtends in Brisbane aankomen… Helaas is dat niet supergoed gelukt maar ach, heb op die zaterdag nog wel beetje geslapen (was trouwens een van de heetste dagen, ongeveer 40 graden…)

Dat was zo ongeveer wel mijn Bali verhaal. Ik heb het in elk geval onwijs naar mijn zin gehad en ben superblij dat ik dat weer heb mogen meemaken en ook mijn lieve ouders weer gezien te hebben! Hoop dat het een beetje goed is gelukt, en nogmaals sorry voor het lange wachten. Ik zal een deze dagen ook maar gelijk een blog erachteraan gooien van de afgelopen 2/3 weken, dan ben ik weer helemaal bij!

Heel veel liefs xoxo



Oh en hier weer de collages van de foto's op m'n telefoon!