au-pair in amerika

BIRTHDAY and lots more

Hello!

Ik moet eerlijk gezegd even kijken waar ik als laatste was gebleven... Is namelijk alweer 2 weken geleden!
In het weekend van 9 t/m 11 november was ik jarig (ja, 11 november geldt als weekend voor mij aangezien ik op zondag en maandag vrij ben). Op zaterdag moest ik natuurlijk werken, maar de (Dutchie) meiden hadden op zaterdagavond al een soort feestje in Caloundra, dus de volgende ochtend was 't het plan om ook die kant op te gaan. Mijn wekker stond alweer om half 7 (niks uitslapen op je vrije dagen!) Ik was zelfs als eerste op in het hele huis... dat is nog nooit eerder voorgekomen kan ik je vertellen. Nyomee was voor mij opgestaan om me naar het station te brengen, superlief. Bella en Xav gingen ook mee, en uiteindelijk bracht ze me tot helemaal in de stad zodat ik alleen nog maar met de trein hoefde. Ze wenste me ook alvast een hele fijne verjaardagsochtend, want ik zou pas maandag aan het eind van de middag weer thuiskomen! Omdat ik namelijk persee mijn verjaardag op het strand wilde vieren, stond een weekendje Sunshine Coast op de planning, Caloundra en Mooloolaba.
Eenmaal in Caloundra pikte Femke me op met de auto, en gingen we nog even naar het huis waar de meiden sliepen en ik denk een kleine twee uurtjes later lagen we heerlijk op het strand! Het was heerlijk weer en de zee was ook een goeie temperatuur, alleen was het door de harde windnogal zanderig, wat natuurlijk heel bizar is op het strand.
Toen het zand na een paar uurtjes onze neus uitkwam (letterlijk), besloten we het maar voor gezien te houden en nog even aan het boulevardje wat te drinken. Ik moet bekennen, dat sinds ik hier ben, ik een heeeele grote fan ben van Chai Latte. In Nederland had ik dat eigenlijk nog nooit op, maar sinds één van de eerste dagen hier drink ik het sowieso wekelijks (wel een paar keer... haha...) Voor de 'koffie' dummies onder ons, dat is een soort kruidenthee (vandaar dat'koffie' eigenlijk niet degoeie benaming is, maar aangezien het erg populair is in de coffee company)met melkschuim en cinnamon (ik kom serieus even niet op het Nederlandse woord, excuus) (ohja, kaneel).



Dus, na een heerlijke Chai Latte met muffin was het eigenlijk het plan om naar Glass House Mountains te gaan, om daar vanaf één van de bergen de zonsondergang te bekijken. Een heerlijke afsluiting van de dag zou je zeggen, mocht het niet onwijs gaan stormen en onweren. Bovendien konden we ook de ingang niet vinden (ja. Als je een berg wilt beklimmen voor een zonsondergang heb je wel een goeie ingang nodig). Na wanhopig twijfelend te hebben rondgereden of we überhaupt wel op tijd zouden zijn om de zon te zien ondergaan, hadden we toch een soort pad gevonden dat je in kon gaan om zo bij een soort viewingpoint te komen. Femke vond het echter niet zo'n goed plan om met regen en onweer een berg te beklimmen, die ook nog eens vooral bestond uit hoge bomen. Maar Fauve en ik waren vastberaden om toch die stomme berg op te gaan nu we er eindelijk waren. Helaas waren we nog geen 50 meter hetbospad in, toen een gigantische flits, onmiddelijk gevolgd door een kolossaal gedonder, ons rechtsomkeerd deed draaien en hysterisch gillend weer terug naar de auto te rennen. Beetje jammer, maar misschien wel zo verstandig geweest.



We zijn toen maar naar Mooloolaba gereden, waar ons hostel voor die nacht zich bevond. We hebben daar toch nog een beetje zonsondergang gezien, en hebben daarna eten gehaald enin het hostel gegeten (Femke en ik fish&chips (jammie!) en Fauve en Sylvia een pizza).
Het was een backpackers hostel, dus uiteraard hingen er nog allemaal jonge reizigers beneden, dus hebben we nog een beetje gepoold en stomme spelletjes gespeeld. Sylvia dan, die heeft eat the box gewonnen in een split (korte uitleg: je hebt een doos, en die moet je met je tanden van de grond liften zonder je knieën te buigen of je handen op de grond te plaatsen).
Daarna zijn we nog naar een soort bar/karaoke gebeuren meegegaan wat opzich heel gezellig was maar we waren allemaal moe dus we lagen ook weer optijd in ons (stapel)bedje. Behalve Femke, die sliep thuis want die moest maandag om 9u haar hostkids weer naar school brengen, en zou daarna weer naar ons komen.
Volgende dag... was ik JARIG! Toen was ik alweer 19. In de ochtend wakker gezongen door Fau en Syl en een heeeeerlijk verjaardags-hostel-ontbijt gehad (lees: burned toast met jam en drogecereal). We wilden eigenlijk surflessen nemen maar dat werd afgeraden door de baby waves. Gelukkig kon je zelf een surfboard lenen bij ons hostel, dus hebben we een surf- en bodyboard meegenomen naar het strand. Die baby waves bleken uiteindelijk reuze mee te vallen moet ik zeggen... en we hebben toch aardig geprobeerd de golven te temmen (ha ha) maar viel ons toch lastiger dan we dachten. Gelukkig was het wel ontzettend hilarisch en hebben we een leuke tijd gehad. Ook had Syl een onderwatercamera, wat natuurlijk superleuk is om onze failing attempts vast te leggen.



Toen het toch wat meer bewolkt werd, had Femke het geweldige idee om ons haar favorietetaart- en koffietentjein haar woonplaats Buderim te laten zien (en te proeven hihi).
Onderweg veel lol gehad om gele auto's en de klappen die daarop volgden (gele auto = SPOTTER & een klap).
Buderim is een heel gezellig klein, groen en heuvelachtig dorpje (zeg ik dat goed?) en als eerste gingen we naar het taarttentje waar ze niet gierig waren met de taartpunten. Ik zag de meiden wat overleggen met het personeel en toen ik niets vermoedend buiten zat te wachten kwam daar onze taart aan met een kaarsje erin en gingen ze allemaal voor me zingen! (De Dutchies alleen, ze zongen 'Lang zal ze leven' dus het terras kon natuurlijk niet meezingen, en vonden het waarschijnlijk maar een rare bende)



Daarna door naar het koffietentje. Opmerkelijk: het bevond zich in een oude garage, wat een heel mooi beetje oud en donker effect had. Precies zoals het hoort te zijn. Ook stond dit winkeltje op plek 4 van de wereld waar ze de beste koffie verkopen. Daar konden we ons 100% bij aansluiten, want het was echt de lekkerste koffie die ik ooooit heb gedronken. Verlang nog steeds naar meer...
Daarna was het tijd om naar huis te gaan, Femke dropte ons bij het treinstation en doodop reden wij terug naar Brisbane.
Na een aardige trein & busreis kwam ik thuis aan, waar iedereen thuis was (maandag is de enige dag dat we 's avonds met z'n alle thuis zijn). Ze feliciteerden me allemaal en ik kreeg een heel mooi armbandje en een prachtigsoort strandjurkje van het kledingmerk van Nyomee's zus. De eerste dag dat ik bij mijn gezin was, had ze me al meegenomen naar haar zus' kleding studio en lieten ze me al allerlei dingen passen. Ze maakt echt hele mooie en unieke dingen dus ik herkende het gelijk!
Daarna gingen we met z'n alle in de auto en uiteten. En alweer, totaal onverwacht na het eten begon iedereen te zingen (deze keer wel het hele restaurant) en kwam er een ijstaart met een Dora kaarsje aangewandeld. Dit was ook echt superlief en voelde me helemaal jarig, en belangrijker, helemaal lid van het gezin. Op de terugweg in de auto zat ik helemaal achterin, en voor mij was iedereen hard aan het meezingen met de Fairy liedjes van Bella en op de een of andere manier moest ik toen wel even een klein traantje wegpinken. Het is zo'n lekkere gekke en vrolijke georganiseerde chaos, maar wel een echte familie waarin ze mij helemaal laten thuis voelen.
Ik heb echt een geweldige verjaardag gehad, en wil hierbij ook nog even iedereen bedanken die er aan heeft bijgedragen, maar ook iedereen die me heeft gefeliciteerd vanaf de andere kant van de wereld!
~ Deze blog is inmiddels al heel lang volgens mij... maar ben nog niet klaar oeps. Zal het volgende keer wat beknopter houden ~
De daarop volgende week was weer hetzelfde als normaal. De kinderen hebben in mijn bed geslapen, Bella zelfs een paar keer... Met Bella alleen gaat het opzich prima, maar als kleine Xav er ook bij ligt dan wordt het wel erg krap. Vooral omdat ze allebei nou niet bepaald geen ruimte in beslag nemen. Maar ach, het heeft ook wel weer iets liefs.
Ook heb ik auto gereden! De eerste keer was een paar dagen geleden, samen met Nyomee. Ze liet mij rijden vanaf het tuincentrum naar huis (volgens mij stond ze doodsangsten uit). Het ging niet supergoed, maar ik moest natuurlijk ook heel erg wennen aan een nieuwe auto, en dan zat alles ook nog eens verkeerd om. Vandaag heb ik alleen gereden, en ik zou ik niet zijn als ik niet verdwaald was en op allerleivreemde snelwegen terrecht kwam. Maar ik kan jullie geruststellen, ik ben heelhuids thuisgekomen en het (links)rijden ging nog uitstekend ook.



Afgelopen weekend was Fauve voor het laatst! Op zondagochtend ben ik eerst met Femke naar een superleuk marktje geweest, Founders Keepers Market, wat maar 2x per jaar is. En helaas heb ik perongeluk al mijn foto's verwijderd van die dag, dus dat blijft voor jullie alleen een visualisatie. Daarna nog even naar de stad, en toen Sylvia opgepikt bij centraal en met z'n drietjes naar de ferry gelopen die we namen naar het Powerhouse, waar gratis comedyshows zijn en waar je ook kan eten. Fauve zou daar al zijn met haar vader (ze was al klaar bij haar hostgezin, en gaat nu reizen met haar vader voor 3 weken). Van de shows hadden we niet veel meegekregen maar het was wel heel gezellig. Het was ook leuk om Fauve's vader te ontmoeten, en wat een geluksvogel is zij! Ik denk dat wij alledrie wel even jaloers waren dat zij een van haar ouders nu zo dichtbij zich had.
Toen het was afgelopen namen we de ferry terug naar South Bank waar we als afscheid met de meiden nog snel even bij Max Brenner vanbananenbrood met gesmolten chocola hebben genoten. Toen moesten we allemaal wel de trein halen om terug naar huis te kunnen. Het was wel heel gek en best sad dat we Fauve gedag moesten zeggen. Ondanks dat ik haar nog maar zo kort ken, hebben we wel al superveel gedaan en meegemaakt. Ik denk dat de band met de mensen die je hier leert kennen al snel heel sterk is doordat je allemaal in hetzelfde schuitje zit natuurlijk, en je zoveel mooie dingen ziet. Sylvia en ik hebben haar nog een tas met I Dit weekend was ook de moeder van Nicholas er, uit Melbourne.Ze was zaterdag gekomen enkwam Bella ophalen om in Melbourne te logeren, en maandag zijn ze samenvertrokken. Ik moet zeggen dat het wel heel erg rustig is zonder kleine Isabella, en moet zelfs toegeven dat ik haar wel een klein beetje mis haha. Ik weet niet precies wanneer ze terugkomt, maar dat weet Nyomee zelf ook niet (dat bedoel ik ook een beetje met georganiseerde chaos hahaha...), maar ik dacht dat ze ongeveer 10 dagen wegbleef. Ook wel grappig, Bella heeft de 25e een soort orientatie van haar nieuwe school (prep school), en ik was degene die Nyomee eraan moest herinneren dat 'Bella dan toch in Melbourne is?' Ohja.



Xavier mist zijn zus wel volgens mij, maar over het algemeen is hij wel een stuk liever zonder iemand die hem rondcommandeert en hem vertelt hoe en wat. Gelukkig heb ik wel de kans om nu leuke dingen met hem te doen, zo zijn we gister naar Wynnum/Manly geweest. Daar zijn we al een keer eerder geweest, een zwembad van zeewater, klein strandje en een speelparkje voor de kinderen. Dit was Xavi's eerste keer met de bus dus dat was reuze spannend. We hebben een heerlijke dag gehad en hij was doodop 's avonds haha.

Verder is het weer hier nog steeds heerlijk. Alleen laatste tijd is het 's avonds zo dat het nog wel eens kan stormen. We hadden gister zelfs een hagelbui! Iedereen excited natuurlijk, dat komt hier natuurlijknauwelijks voor... Maar, na zo'n bui hebben we altijd wel hele mooie luchten!



Nog even een korte update dan hoe het met mij gaat: met mij gaat het super! Heb het nog steeds onwijs naar mijn zin en geniet elke dag. Het leven is hier heel relaxt en voel me helemaal thuis. Heimwee valt gelukkig ook heel erg mee. Af en toe mis je natuurlijk wel eens iets of iemand, maar ik zou voor geen goud nu teruggaan naar Nederland als het kon!

Zo. En dit was denk ik wel weer lang genoeg voor vandaag... 1000x sorry dat het zo'n lange blog is deze keer. Ik zal proberen wat vaker te schrijven, dan blijft het nog wat overzichtelijk.

Heel veel liefs en kusjes uit Down Under!

PS: Ik lust Vegemite! Dit is een typisch Australisch beleg, en voor degene die Marmite kennen, het smaakt ongeveer hetzelfde. Het is echter ontzettend smerig en super zout, maar iedereen eet het hier op alles. Ik heb mezelf erover heen gezet, en heb het nu een paar keer op toast gegeten, en als je gewoon een dun laagje smeert is het prima te eten.

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active