au-pair in amerika

Afscheid 2.0

Bonjour!


Zo. Mijn minivakantie in Maleisië zit er alweer bijna op. Morgenochtend vlieg ik door naar Brisbane. Maar goed, laten we even terugspringen in de tijd, terug naar donderdag, de dag van mijn vertrek uit Nederland.

Op donderdag 10 oktober om 20:55 zou ik de lucht in gaan richting Kuala Lumpur. Dus ik had nog de hele dag om alles in te pakken en dat soort dingen. Relaxt dagje zou je denken, maar ik kan helaas niet zeggen dat deze ook echt zo verliep.
Rond een uur of half 1 kwam Kim al. Samen pakten we mijn koffer in en praatten wat over koetjes en kalfjes. Nadine kwam iets later, en toen gingen we samen mijn oma ophalen met de auto. Mama had nog zo gezegd "rij voorzichtig en let goed op". Heenreis verliep prima, het was echter de terugreis die voor de chaos zorgde.



Vanwege file op de snelweg gingen we even tussendoor, waar het alsnog vast stond. In slakkentempo voor het stoplicht, remmen, rijden, remmen, rijden. Wat als gevolg gaf dat mijn voorganger net iets te abrupt, en ik net iets te langzaam remde. We hadden allebei misschien maar 1 of 2 (onzichtbare) mini- krasjes en deukjes, maar dat was voor de bestuurder genoeg om ons op te houden omdat ze persee op dat momenteen schadeformulier wilde invullen, die niemand bij zich had waardoor zij zich genoodzaakt voelde om de politie + haar halve agressieve familie te bellen. Uiteindelijk was de aanwezigheid van de politie wel fijn aangezien die hele familie niet op een behoorlijke manier kon communiceren (lees: schreeuwen, krijsen), laat staan in normaal Nederlands.
Helaas begreep niemand in deze hele situatie dat ik ook nog een vliegtuig te halen had, en dat ik eigenlijk al op het vliegveld had moeten staan.
Nou, uiteindelijk toen alles geregeld was als de wiedeweerga naar huis waar mama al met al mijn spullen beneden stond. Ikben nog snel naar boven gerendom Bikkeltje nog een dikke knuffel te geven (huilen, huilen).
Vervolgens met z'n alle in de auto gepropt en naar Amsterdam geracet, waar lieve Roos en Stella al uren op ons aan het wachten waren!
En toen was het moment snel daar, aangezien ik anderhalfuur te laat was moest alles wel meteen in een megatempo. Je kent vast wel die Hello Goodbye momentjes waar ze afscheid nemen, nou zoiets hadden wij dus ook. Tranen met tuiten en dikke omhelzingen, loslaten en dan weer vastpakken, lieve woordjes, beloftes en als laatste gaven mijn vriendinnen me het boek. Het boek met de leukste foto's van mijn hele leven, en lieve berichtjes van iedereen (ik heb hem pas doorgekeken in de hotelkamer in Kuala Lumpur, het vliegtuig kon ik nog even niet aan denk ik).
Mama liep nog met me mee tot het aller laatste, en dan sta je er alleen voor. Ik met mijn betraande gezicht door de paspoortcontrole heen, nog een laatste keer omkijken en zwaaien (en dan iedereen daar huilend achterlaten, ja dat doet wel pijn). Dan weer omdraaien en lopen, niet meer omkijken en gewoon gaan.
Vanaf toen ging alles eigenlijk heel snel. Naar de gate, de douane, het wachten, de vlucht (ik zat lekker tussen 2 Aziaatjes in), koffer halen, want voor ik het wist kwam ik op Kuala Lumpur airport de aankomsthal in en stond Jan daar op me te wachten!
~
Ik wilde eerst het afscheid en de dagen in KL in 1 blog schrijven, maar dat wordt een beetje lang en onoverzichtelijk denk ik. Dus die doe ik wel even apart!


Liefs!

Reacties

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!

Deze reis is mede mogelijk gemaakt door:

Travel Active